Είστε εδώ: Εφοπλιστής | Κύριο Άρθρο

Κύριο Άρθρο

Η ανεύθυνη ασφάλεια

Το ναυτικό ατύχημα του NORMAN ATLANTIC θα μπορούσε να εξελιχθεί ως «το ατύχημα χωρίς υπευθύνους»! Καθώς νομικά υπεύθυνος είναι αυτός που παραβιάζει το νόμο. Τον γραπτό, όχι τον άγραφο. Τον ποινικό, όχι τον ηθικό. Ο κύριος υπουργός Ναυτιλίας δήλωσε βέβαια ότι για κάθε ναυτικό ατύχημα υπάρχουν υπεύθυνοι –άρα κάποιοι κατ’ ανάγκη θα βρεθούν. Πιθανώς το πλοίο! Ή το πλήρωμα! Ή και τα δύο. Το κάθε ένα όμως ξεχωριστά! Όχι και ο συνδυασμός τους. Επειδή πλοίο και πλήρωμα δεν θεωρούνται ως ένα ενιαίο λειτουργικό σύνολο, που αποτελεί τον κυριότερο παράγοντα ασφάλειας ή ανασφάλειας ενός πλου! Έστω και αν η πράξη το έχει αποδείξει. Η πυρκαγιά στο SUPERFAST III το 1999, πανομοιότυπη με του NORMAN ATLANTIC, ή η πρόσκρουση του SUPERFERRY II στην Τήνο το 2010 θα είχαν πολύ χειρότερη εξέλιξη αν δεν είχε λειτουργήσει αυτός ο συνδυασμός. Πλήρωμα ανάλογο με το μέγεθος του πλοίου! Και, κυρίως, εξοικείωση του πληρώματος με το πλοίο.

Παρ' όλα αυτά οι κανονισμοί διαφωνούν. Αφού, αν συμφωνούσαν, είναι σαφές ότι θα επιβάρυναν οικονομικά τη διαχείριση ενός πλοίου. Την εποχή που η ελαχιστοποίηση του κόστους στο όνομα της ανταγωνιστικότητας είναι το «ευαγγέλιο» κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας. Κατά συνέπεια προκύπτουν ερωτήματα, που μπορεί να μην είναι αμείλικτα, όπως εκείνα των αυτόκλητων «εισαγγελέων», αλλά απαιτούν σαφείς απαντήσεις. Με ποιο κριτήριο διαμορφώνονται σήμερα οι κανονισμοί; Η ασφάλεια εξακολουθεί να είναι έννοια απόλυτη; Ή τείνει να υποκατασταθεί από την «οικονομικά βιώσιμη ασφάλεια»;

Η πυρκαγιά στο NORMAN ATLANTIC παραπέμπει στο δεύτερο. Ό,τι θα μπορούσε να συμβάλει στην πρόληψη της εκδήλωσής της ή στην καλύτερη αντιμετώπισή της είχε παραλειφθεί σύννομα –βάσει των κανονισμών! Και αυτό είναι που πρώτιστα πρέπει να προβληματίσει τη ναυτιλιακή κοινότητα. Επειδή δεν οδηγεί μόνο στην καθιέρωση της έννοιας της «σχετικής ασφάλειας», αλλά στην επί τα χείρω εξέλιξή της: στη «σύννομη ανασφάλεια»!

ΦΩΤΗΣ ΜΑΡΤΙΝΟΣ